Waarom discrimineren mensen?

Mensen kunnen verschillende redenen hebben, bewust of onbewust, om te discrimineren. Waarschijnlijk hebben angst voor het onbekende en onzekerheid hier veel mee te maken. Sommige mensen ervaren andere groepen, die bijvoorbeeld een andere huidskleur, religie of cultuur hebben dan zijzelf, als een bedreiging. Of ze zien andere groepen als concurrentie, bijvoorbeeld bij het vinden van een baan, een woning of een opleiding.

Discriminerend gedrag kan ook voortkomen uit de behoefte zich af te zetten tegen andere groepen. Veel jongeren, maar ook volwassen zoeken de ‘bescherming’ van een groep: het is prettig om ergens bij te horen. Om nog eens extra te benadrukken bij welke groep ze horen, zetten ze zich af tegen andere groepen. Er ontstaat een sfeer van ‘wij’ en ‘zij’; ‘wij’ staat voor alles wat goed is en ‘zij’ voor wat niet deugt. Zeker als er ook vooroordelen zijn ten opzichte van de andere groep, kan deze negatieve sfeer leiden tot discriminatie.

Soms speelt het zondebokprincipe een rol. Mensen vinden het vaak makkelijk om anderen de schuld te geven van dingen die fout gaan. Van de achteruitgang van de wijk of hoge werkloosheid bijvoorbeeld. Meestal geven mensen dan de schuld aan groepen over wie ze al een negatief beeld of vooroordelen hebben, of aan mensen die tot een minderheidsgroep behoren en zich moeilijk kunnen verweren. Dit versterkt het ‘wij tegen zij’-gevoel.

Niet iedereen is bekend met de wet- en regelgeving rondom discriminatie. Ook wordt de discriminatiewetgeving nog altijd aangepast en uitgebreid. Hierdoor wordt soms onbewust gediscrimineerd. Een werkgever mag bij werving en selectie bijvoorbeeld geen onderscheid maken op grond van leeftijd (bijv.: gezocht: medewerker tot 30 jaar).

Veel werkgevers blijken niet op de hoogte van deze in 2004 in werking getreden wet. Onbekendheid met de wet- en regelgeving omtrent discriminatie komt voor op alle gronden van discriminatie.

DISCRIMINATIE
MELDEN?

KLIK HIER